Soms merk je pas na verloop van tijd dat de invloed van verlies groter is dan je had gedacht. In het begin lukt het nog om door te gaan en je aan te passen aan het leven zoals het nu is. Je houdt je staande, past je aan, doet wat er moet gebeuren.

Maar merk je dat het je steeds meer kost om te blijven functioneren? Dat je vastloopt in het leven, of dat je jezelf bent kwijtgeraakt in het verlies?

Herken je dat:

• je vooral op wilskracht doorgaat;

• je vaak moe bent, gespannen of snel overprikkeld;

• je geen echte voldoening of plezier meer voelt in je dagelijks leven en werk;

• je concentratie, energie of creativiteit afneemt;

• je vooral aan het ‘overleven’ bent in plaats van écht leven;

• je steeds minder contact voelt met wie je bent of wat je belangrijk vindt.

Dit zijn signalen dat je vooral aan het overleven bent. Verlies laat zijn sporen na. In dat geval kan het helpend zijn om hulp te zoeken. Zodat je niet alleen leert volhouden, maar ook weer leert léven. Soms heb je iemand nodig die even met je meekijkt. Het verlies zelf kun je niet veranderen — wél hoe je ermee omgaat, en wat het in jou in beweging brengt. Ik loop graag een eindje met je mee, op jouw pad naar een lichter leven.

Ook ik heb verlies ervaren dat mijn wereld op zijn kop zette. Die ervaring bracht me terug bij wat er werkelijk toe doet – en vormt de basis van hoe ik werk: met rust, warmte en veiligheid.
Altijd afgestemd op waar jij bent in jouw proces, in jouw tempo. Geen vast stappenplan, maar ruimte voor wat zich aandient. Voor jouw verhaal, precies zoals het is.